« »
 
[]« 1 marinus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 281a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MARINUS1
1. MARINUS, Provincialibus, Auster, vulgo Lou marin, quia a mari flat. Charta ann. 1473. ex Schedis Pr. de Mazaugues :
Et ab alio latere dictus terminus respicit versus Marinum.