« »
 
[]« 2 maritare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 283c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MARITARE2
2. MARITARE, Neutro sensu sumitur, in Testam. ann. 1121. inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 416 :
Ermengardi quoque filiæ meæ dimitto quinque millia solidorum Melgoriensium in hæreditate, cum quibus Maritet. Maritare matrimonium,
in Charta ann. 1228. tom. 1. Probat hist. geneal. domus reg. Portug. pag. 28. Mariager, pro Marier, matrimonium contrahere, in Stabil. S. Ludov. ann. 1270. cap. 12. tom. 1. Ordinat. reg. Franc. pag. 118. Etre marié en femme, Uxorem habere, in Lit. remiss. ann. [] 1404. ex Reg. 159. Chartoph. reg. ch. 249 :
Combien que feu Simon Bradieu fu Marié en femme, dont il devoit estre content, etc.