« »
 
[]« Marrancia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 286b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MARRANCIA
MARRANCIA, pro Marancia. Charta ann. 1227. ex Tabul. Eccl. Audomar. :
Ecclesia suo non defraudetur servitio. Non inde turbatio sive Marrancia proveniat in Ecclesia. Si vero per culpam alicujus acciderit defectus in cantando vel legendo, unde oriatur scandalum vel Marrancia, si presbyter est hebdomadarius, pœna puniatur duorum solidorum.
Charta fundationis Capellaniæ S. Clementis in S. Capella Paris. :
Quibus horis si non interfuerit, faciet Marrantiam et eam persolvet, sicut dicti subcapellani ab ipsis horis absentes.