« Martarus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 288c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MARTARUS
MARTARUS, ut Martrinus, ad Martalos vel Martures, pertinens. Chron.
Viti Arenpeck. apud Pez. tom. 1. Script. Austr. rer. col. 1254 :
Ipsa denique Elizabet intoxicata, ut dicebatur, per regem Wladislaum in mastrutis(l. mastrucis)Martaris anno Domini 1442.