« »
 
[]« Masinile » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 295a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MASINILE
MASINILE, Agri portiuncula cum mansione, seu domo, Gall. Ménil. Martyrologia antiqua apud Marten. tom. 6. Ampliss. Collect. col. 724 :
Obiit Trutbertus laicus qui dedit fratribus Masinile suum cum vineis et campis in pago Senonico in villa Caciaco.
Occurrit iterum coll. 725. 727. Vide Mansionile.