« Massara » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 297c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MASSARA1MASSARA, ut Masara. Vide in hac voce.
« Massara » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 297c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MASSARA1
« Massara » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 297c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MASSARA2Et dicit, quod ipsa erat Massara de bona grossiccia.Ubi de femina quadam Theophania agitur quæ erat Massara i. e. usufructuaria post mortem mariti. Vide Murator. ibid. tom. 2. col. 1245. Vide alia notione in Masara.