MATARUS, Matara, Telum vel missile, Gallis proprium. Cæsar. lib. 1. de Bello Gall. de Helvetiis :

Nonnulli inter carros rotasque Mataras ac tragulas subjiciebant, nostrosque vulnerabant.

Auctor ad Herennium lib. 4 :

Ut si quis Macedonas appellavit hoc modo : Non tam cito Sarissæ Græcia potitæ sunt : aut idem Gallos significans dicat : Nec tam facile ex Italia Materis Transalpina depulsa est. Μάταρις,

apud Strabonem lib. 4. πάλτου τὶ εἶδος dicitur, Hesychio μάδαρις et μαῖρις. Agobardus lib. Contra judicium Dei cap. 6 :

Contra quem exerto brachio gladium vibrans, aut Matarum tenens, stas paratus ad cædendum, etc.

Huc etiam pertinent ista ex Fragmento Petronii de Cœna Trimalcionis :

Gladium tamen strinxi, et mataritata umbras cecidi.

Ubi forte legendum matari, aut matara. Galli inde vocem Matras retinuere, pro telo, quæ occurrit in Consuetud. Bayonensi tit. 26. art. 4.