« »
 
[]« Mataxa » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 302c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MATAXA
MATAXA, Idem quod Metaxa, Sericum vel bombix, seu bombasium. Gloss. Saxon. Ælfrici : Mataxa, vel corductum, vel stramentum : strael, vel bedding, i. stramentum. Papias : Mataxa, dicta quasi metaxa a circuitu scilicet filorum... Instrumentum est texendi. Leo Ost. lib. 3. cap. 57. (al. 58.) :
Albas de Matassa bambacii octo.
Interdum mataxa est funiculus. Gloss. Lat. Gr. : Mataxa, σιρά. Hesychio vero σιρά, dicuntur σπάρται μεγάλαι, ϰαὶ πλεϰτὸν ἱμάντωμα ἐν ταῖς ναυσίν. Ita emendant viri docti. Malim σειρά : nam Mataxa, Vitruvio lib. 7. cap. 3. est restis seu funiculi species, ut vult Philander. Glossæ : Mataxa ἡνία. Octavius Horatianus l. 4 :
De capillis ipsius mulieris, qui excidunt, quando se ornat cum Mataxa, facit in medio nodum, etc.
Vide Matassa.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. Lat. Gall. ann. 1348. ex Cod. reg. 4210 : Mataxa, Gallice, Cerest et ce retz. Vide infra Mataxa.