« »
 
[]« 2 matrimonialiter contrahere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 308c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MATRIMONIALITER2
2. MATRIMONIALITER Contrahere, In uxorem ducere. Charta Henrici III. [] Reg. Angl. ann. 1254. apud Rymer. tom. 1. pag. 520 :
Etiam super sancta Dei Evangelia juramus, quod nos cum inclyta Alienora præcellentis Regis Castellæ et Legionis sorore, Matrimonialiter contrahemus, et ex nunc in eam, quantum in nobis est, tanquam in uxorem legitimam consentimus, et hoc etiam per sacramentum confirmamus.
Charta Casimiri Reg. Poloniæ ann. 1341. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 502 :
Cum serenissimus Princeps....... inclitam Margaretam Comitissam Palatinatus Rheni.... dudum nomine juramenti tradere promiserit Matrimonialiter in uxorem. Matrimonialiter copulare,
pro matrimonio jungere, in Statutis MSS. Augerii Episc. Conseran. seculo 13.