![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/M/311a.jpg)
« Mattiarii » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 311a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MATTIARIIMATTIARII, in Notitia Imperii, sub dispositione Magistri militum præsentalis, jungunturque
cum Lanciariis vel Lanceariis : ut et apud Zosimum lib. 3. Ammianum lib. 21.
et Senatorem in Hist. tripartita lib. 6. cap. 37. Ita dictos putant a quodam teli genere
quod Mattium, seu Mattiobarbulum vocabant, a quo Mattiobarbuli,
appellati milites quidam apud Vegetium lib. 1. cap. 17. Vide Matiobarbuli.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Nomen est
unius ex legionibus sex Palatinis, quæ sic appellata est, ut recte scribit Carolus de
Aquino in Lex. milit. a Mattio Cattorum oppido, cujus meminit Tacitus lib. 1.
