« »
 
[]« Maturaliter » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 311b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MATURALITER
MATURALITER, Mature, Gall. De bonne heure. Charta Henr. reg. Angl. ann. 1457. in Chron. Joan. Whetham. edit. Hearn. pag. 421 :
Ipsi eciam Maturaliter communicaverunt et diligenter exquisiverunt mociones et vias, etc. Maturément,
eodem sensu, in Libello regi oblato ann. 1561. tom. 1. Comment. Condæor. pag. 31. ult. edit.