MEDIAMNÆ vel Mediamnes, Insulæ, vel terræ, in mediis amnibus emergentes. Priscianus lib. 17 :

A medio amnis, Mediamna.

Ebrardus in Græcismo cap. 10 :

Insula sit maris : at si dulcis aquæ, Mediamnis.

Joan. de Garlandia in Synonymis :

Dic rivos, latices, puteos, dic stagna, paludes :

Amnis jungatur, a quo Mediamnis vocitatur.

Silvester Giraldus in Topogr. Hiberniæ dist. 1 :

Lacus quoque plurimos....... hæc terra profert ; qui et Mediamnas aliquantulum elevatas et valde amœnas intra se continent : ubi securitatis et refugii loca propriaque domicilia, et præterquam navigio inaccessibilia dominatores terrarum metari solent.

Sueno in Hist. Danica cap. 2 :

Tandem confluentibus undique innumerabilibus, in Egdoræ fluminis Mediamne locus pugnæ constituitur.

Infra :

Deinde emissis utrimque pugilibus, in medio amne convenerunt.

Monast. Anglic. tom. 1. pag. 2 :

Hæc itaque insula (Glastonia) primo a Britonibus dicta est... insula vitrea, propter ampnem scilicet quasi vitrei coloris in marisco circumfluentem. Insula vero dicta est, quoniam marisco profundo est undique clausa ; Mediampnis magis proprie diceretur, quoniam mediis ampnibus sita est, sicut melius insulæ dicuntur, quæ in mari sitæ noscuntur.