« »
 
[]« 1 medietas » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 323c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MEDIETAS1
1. MEDIETAS, Eadem notione qua Medietaria, Prædium quod a colono partiario colitur. Codex MS. Irminonis Abb. Sangerm. fol. 62 :
De terra arabili bun. iii... tenet eam Wineradus, aut arat eam ad Medietatem, aut denar. xii. solvit. In Medietate sui justiciabilis, explectabilis et taillabilis,
in Charta ann. 1371. hoc est, ratione mediæ partis bonorum suorum. Medietas, non raro occurrit apud Scriptores mediæ et infimæ ætatis pro dimidia parte redituum rei cujusvis ; quod annotasse sufficiat. Pro Medietate, in Lege Salica tit. 61. idem quod pro sua cujusque parte sonat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Medietas Beneficii, Dimidia redituum ecclesiasticorum pars a Clero Anglicano in Belli sumtus Eduardo I. concessa. Charta ejusdem Regis ann. 1294. apud Kennett. Antiquit. Ambrosden. pag. 32 :
Cum dilectus nobis magister Radulfus de Mertival persona Ecclesiæ de Ambrosden Medietatem Beneficii,... nobis in subsidium nostrum de anno præsenti juxta taxationem ultimo inde factam liberaliter concesserit et gratanter.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Medietate Teneri Feuda, dicitur in veteri Consuet. Norman. :
quando aliqua persona intervenerit inter dominum et tenentes. Et hoc modo tenent omnes postnati, Mediante ante nato.
Vide Medietaria.
P. Carpentier, 1766.
Medietas Perpetua appellari videtur Prædium, quod ea conditione feodo nomine possidetur, in Charta Phil. Pulc. ann. 1285. ex Reg. B. Chartoph. reg. ch. 2 :
Concedimus... quicquid in dicta vavassoria (de Quatuormaris) habemus, sive in nemoribus, terris, campipartibus et Medietatibus perpetuis.
© École des chartes.