« »
 
[]« 1 medioximus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 324b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MEDIOXIMUS1
1. MEDIOXIMUS, Minor natu, secundo genitus, quasi medius. Codex Traditionum Sanct-Emmeram. cap. 194. apud Bernardum Pezium tom. 1. Anecd. part. 3. col. 178 :
Monitu itaque et petitione Friderici filii ejus qui Medioximus fratrum suorum erat, et gladiatura se exuerat... fratres ejus Otto senior et Otto junior pro anima patris et matris eandem donationem vini in loco Ensdorf in manus Episcopi Chunonis resignaverunt.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Moyen-né. Lit. remiss. ann. 1375. in Reg. 107. Chartoph. reg. ch. 315 :
Colin Garin filz Moyen-né, de ladite Colette, et Philippot Garin puisné, etc.
Aliæ ann. 1450. in Reg. 176. ch. 783 :
Le suppliant ala acompaigné d'un jeune filz, nommé Perrin, Moyen-filz de sa femme, etc.