« »
 
[]« Megalander » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 327a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MEGALANDER
MEGALANDER, a Gr. μέγας ἄνηρ, Magnus vir, Epithetum quo Lutherus a sectatoribus suis insignitur, passim in Amœnit. liter. et alibi.