« Meiculum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 328a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MEICULUM
MEICULUM, f. Via qua de cubiculo in cubiculum patet aditus, quasi meaculum, via per
quem meatur. Lambertus Ardensis apud Ludewig. tom. 8. Reliq. MSS. pag. 550 :
Hic gradalia et Meicula de area in aream, de domo in coquinam, de camera in cameram, item a domo in logium, etc.Ibid. pag. 468 :
In ea quoque(turri)laberinthini formam ædificii exprimens, et gradalia superædificans Meicula cameram cameræ superposuit.