![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/M/328b.jpg)
« Meinasme » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 328b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MEINASMEMEINASME. Chronicon Ecclesiæ Hamelensis apud Leibnit. Script. Brunsvic. tom. 2. pag. 515 :
Hæc autem sunt jura ejusdem civitatis, quæ sequuntur. Buermeister eorum auctoritate et ex parte Consulum habebit judicare super omne pretium deservitiumOccurrit eadem notione in Legib. Brunsvic. et Cellensibus.(f. de servitio)quod vocatur Meinasme vel hure, et super animalia pennata et super vestes abluendas, et super loca sepium et super quælibet ædificia.
P. , 1766.
◊ Meinasne et
Meynasne edidit Ludewig. tom. 10. Relig. Mss. pag. 22. 54. et 64. sed vim vocis
non indicat ; idem forte quod Mesleia : rixa, seu ejusmodi delictorum cognitio et
jurisdictio. Apud Ludewig. semper
Pretium deservitum. Conf. Haltaus. Glossar. Germ. voce Lidlon, col. 1265. Asna est Servitium, emolumentum, apud Schmeller
in Glossar. Saxon. voce Arundi, et Graff. tom. 1. col.
478. unde Mein idem significat forte quod Lid in Lidlon, de qua
voce dubitare video Graffium Thesaur. Ling. Franc. tom. 2. col.
220.
