« »
 
[]« Mendicaliter » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 339b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENDICALITER
MENDICALITER. Lit. Phil. VI. ann. 1340. in vol. 3. arestor. parlam. Paris. :
Exceptis ecclesiis, monasteriis, viduis, pupillis et clericis Mendicaliter viventibus.
Id est, ex corrogatis eleemosynis. Mendis, pro Mendiant, in Vita J. C. MS. ubi de claudo ad portam Templi curato :
Car bien scurent qu'il fu garis,
Qui tous tans ot esté Mendis.