« »
 
[]« Menestra » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 340a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENESTRA
MENESTRA, vox Italica, Pulmentum. Johan. Demussis Chron. Placent. ad ann. 1388. apud Murator. tom. 16. col. 582 :
Post Menestram risi cum lacte amigdalarum et zucharo et speciebus, etc.
P. Carpentier, 1766.
Italis, Minestra, Jusculum, Hispan. Menestra, Herbarum condimentum vel opsonium.