« »
 
[]« Menorulus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 341a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MENORULUS
MENORULUS, a Minor diminutivum esse videtur. Præceptum Caroli C. ann. 851. apud Marten. tom. 1. Anecd. col. 38 :
Unde et eis tractum sagenæ concessit in Ligere de Menorula villa Reste.
Nostri Menor dixere olim pro Petit, moindre. Petit Jean Monjot de Paris apud Borellum :
Seignor or escoutez, li grand et li Menor.