« »
 
[]« Meoletum boschum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 347a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MEOLETUM
MEOLETUM Boschum, Silva cædua, ut videtur, Gallice Bois taillis. An non potius Lignum, quod Bois de moule appellamus ? Statuta Vercell. lib. 6. fol. 137. v°. :
Pro duobus terceriis habeant precipuum modios quadragintos boschi Meoleti, videlicet de illo nemore quod axoratum fuerat inter prædictos Comites, etc.