« Merconari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 352c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MERCONARI
MERCONARI, Mercari, negotiari. Epist. Clementis IV. PP. ann. 1266. apud Marten. tom. 2.
Anecd. col. 410 :
Et tu, prout apud nos dicitur, non in angulis, sed in capite potius omnium platearum, cum aliquibus, qui Deum nesciunt, mercatus pariter et Merconatus.(alias metatusque vel et mecatus)effusa pecunia, etc.