« »
 
[]« 2 merula » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 357b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MERULA2
2. MERULA, Avis Ægyptiacæ species. Bernhardi de Breydenbach Iter Hierosol. pag. 226 :
Ibi (versus Alexandriam) aves capiuntur quædam candidæ et albissimæ, quæ Merulæ nuncupantur. Melle
pro Merle dixerunt nostri. MS. :
D'oisiax chantans avoit assez
Par tout le vergier amassez...
Melles y avoit et mauvis.