« 2 merula » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 357b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MERULA2
2. MERULA, Avis Ægyptiacæ species. Bernhardi Iter Hierosol. pag. 226 :
Ibipro Merle dixerunt nostri. MS. :(versus Alexandriam)aves capiuntur quædam candidæ et albissimæ, quæ Merulæ nuncupantur. Melle
D'oisiax chantans avoit assezPar tout le vergier amassez...Melles y avoit et mauvis.