MESSIARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Messiare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 364c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MESSIARE

MESSIARE, Missare, dicebatur sacerdos, qui inter Missarum solemnia (unde vocis etymon) mulieri, cum primo post nuptias ad ecclesiam veniebat, benedictionem impertiebatur, qualem post partum accipere consueverat, quod et Purificari nuncupabatur, ut videre est in hac voce. Charta ann. 1334. in Tabular. Episcopat. Ambian. fol. 165 :

Cum nos Episcopus conqueremur super eo videlicet, quod dicti Decanus et Capitulum in parochiis eisdem subjectis in villa Ambianensi dabant licentiam desponsandi et Messiandi, simul et nihilominus dispensabant super bannis, quod facere non poterant, ut dicebamus, etc.

His similia occurrunt in Statutis Eccl. Meldens. ann. circ. 1346. tom. 2. Histor. ejusd. pag. 491 :

De Missationibus. Item, præcipimus quod nullus audeat Missare sponsalia secunda die desponsationis suæ, nisi super hoc a nobis vel Officiali nostro receperit mandatum speciale.

P. Carpentier, 1766.

◊ Nostris, Messoyer. Arest. ann. 1401. 11. Mart. in vol. 9. arestor. parlam. Paris. :

Duos solidos ratione missæ, quam quis pro Messiando habere vult, etc. Pro missa Messiandi, qui eam habere voluerit et magnam missam expectare noluerit, componat.

Aliud ann. 1409. 19. Mart. ibid. vol. 11 :

Ratione missæ, quam quis pro Messiando habere volebat, duos solidos exigere et recipere consueverant.

Lit. remiss. ann. 1375. in Reg. 107. Chartoph. reg. ch. 271 :

Jehan Raoulet trouva que sondit frere et ladite Meline estoient ja espousé,.... landemain furent Messoyés lesdiz Gilet et Meline.

Aliæ ann. 1459. in Reg. 189. ch. 307 :

Icellui Hamelin avoit dit qu'il aimoit mieulx y aler (au bois) que aler à la Messe de son nepveu, qui avoit esté marié le jour prouchain précédent.

Hinc

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Messiatio vocatur ejusmodi benedictio, in laudata Episcopat. Ambian. Charta :

Insuper volumus nos Decanus et Capitulum quod dispensationes quas fecimus super prædictis desponsationibus et Messiationibus, etc.

Statuta Eccl. Camerac. apud Marten. tom. 7. Ampliss. Collect. col. 1304 :

Præcipimus quod nullus presbyter aliquam mulierem in die, qua inter ipsam et virum matrimonium fuerit solemnisatum, ad purificationem seu Messiationem admittere præsumat, nisi de nostra aut officialis nostri licentia speciali.