MESSIONAGIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Messionagium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 365b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MESSIONAGIUM

MESSIONAGIUM, Eadem notione qua Messio supra, seu Annonagium, in Charta Will. Comitis Matiscon. ann. 1180. in Chartul. Cluniac. Bibl. Thuani et in Bibl. Cluniac. pag. 1441. Alia ann. 1170. apud Perardum in Burgundicis pag. 244 :

Vel bossonagium, vel Messionagium, vel carredam.

In Consuetudine Normanniæ art. 16. et 19. Mession, sumitur pro ea anni tempestate qua fruges metuntur. Ita in Tabulario Prioratus de Domina in Delphinatu Ch. 210 :

Mansus de la Capella in festivitate S. Johannis 2. sol. de multone, per Messiones medietatem taschæ, etc.

Sic ibi non semel.

L. Favre, 1883–1887.

◊

Recognovi igitur et confessus sum quod in villa Paredi... non habeo talliam vel porcellagium, vel besenagium, vel Messionagium, vel annonagium, vel carredam.

(Chart. Cluniac. Coll. Burgund. B. N. t. 81, n. 293, an. 1205.)