« »
 
MICA 1, MICA 2, MICA 3, MICHA.
[]« 1 mica » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 374c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MICA1
1. MICA, Parvulus panis, quasi mica panis, nostris une Miche. Joan de Janua :
Mica etiam ponitur pro pane modico, [] qui fit in curiis magnatorum, vel in Monasteriis..... unde versus :
Chare Phœbe, Mica, dabitur tibi cum sale Mica.
Catholicon parvum :
Mica, Mie de pain, ou Miche.
Vetus Charta ex Tabulario Eccl. S. Laudi Andegav. fol. 82 :
Quod autem de jure Theobaudi et dominio constet donum istud Canonicos obtinere, concesserunt ei prædictæ caritatem Ecclesiæ, si ipse postulaverit, semel in anno, unam Micam scilicet, et justam vini.
Tabular. Majoris Monast. ann. 1237 :
Rossellus de Evran dicebat ex parte uxoris suæ Isabel filiæ Agnetis nomine octo Micas et unam lagenam vini sibi deberi.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Micca, pro Mica. Charta Gaspardi Abbatis Stabul. ann. 1485. apud Marten. tom. 2. Ampliss. Collect. col. 150 :
Circa sepulturam meam distribuet pauperibus....... tredecim albos panes seu Miccas.
Micha, Eadem notione. Charta Anglica apud Spelmannum :
Capient de prædicto Priore pro qualibet waya cirporum 3. albos panes vocatos Michis, et nigrum panem, et alia cibaria.
Una Micha de torta, in Necrolog. Abbat. S. Petri de Casis, Panis impurior. MS. :
Qui tuit auront et Miches et meriaus.
MS. :
A tant manjuent aus deus la Miche alise.
Charta Gallica tom. 2. Monastici Anglic. pag. 217 :
Et chascun (pauvre) avera une Miche et deux harankes, et potage, etc.
Computus ann. 1638. in Tabular. Vedast. :
Deux livres pour une Miche, une livre pour un Michot et bisette, et deux livres pour le boulen ; le tout de 16. onces la livre.
Guill. Guiart in Hist. Franc. MS. :
Pour ceux qui sont dedans gagier,
Qu'il ne prisent ore une Miche.
Vide veteres consuetudines Bituricenses editas a Thomasserio art. 126. 127. et 169.
P. Carpentier, 1766.
Unde diminutivum Michotte, in Pacto inter prior. et homin. S. Belini ann. 1461. ex Reg. 198. Chartoph. reg. ch. 191 :
Lequel (prieur) et ses successeurs seront tenuz de leur bailler à chacun d'eulx et à chacune femme cinq Michottes...... de quarente neuf au bichot de froment.
Michea, Michia. Liber Ordin. S. Victoris Paris. MS. cap. 64 :
Unusquisque unam Micheam et unam mensuram vini habebit.
Charta Gerardi Comit. Matisc. ann. 1180 :
Centum etiam Michias censuales, et custodiam viarum et pascuorum.
Alia ann. 1258. in Regesto Chartophyl. Regii signato 31. fol. 100 :
Unam lagenam vini, et quatuor panes, sive Michias.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Michia Magna, bisa, sala. Charta ann. 52. Henrici III. ex Regesto Oseney fol. 242. inter Notas Hearnii ad lib. nigr. Scaccarii pag. 654 :
Abbas et Conventus concesserunt Andreæ Meriz de Lang-Port ..... quod invenient in tota vita hospitium decens infra Abbatiam de Osney, et singulis diebus corredia duorum Canonicorum unius liberi servientis et unius garcionis, scilicet duos panes, qui vocantur magnæ Michiæ, unam bisam Michiam, unam salam Michiam, unum grossum panem, duas lagenas de meliori cerevisia.
Hic vero Michia magna, ub observat idem Hearnius, non aliud est atque a great manchet, vel, ut alii forsitan, a great loaf. Bis autem apud Gallos idem valet atque Brown apud Anglos, ut bisa [] michia sit a brown manchet, sive a brown loaf. Hinc facile discas Miciam salam panem plane fuisse bisa puriorem ; et quidem cum Sala, aulam sive palatium vel curiam denotet, inde colligerem Michiam salam idem plane esse atque panem aularem vel curialem, qui tamen et ipse etiam fuerit quam dominicus impurior. Hucusque Hearnius.
Micarius, Qui micis vivit, vel eas recolligit. Fragm. Petronii :
Homo præfiscini, frugi et Micarius.
Micatoria, in veteri Glossar. Lat. Gall. MS. ex Bibl. Thuana Esmieure.
[]« 2 mica » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 375b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MICA2
2. MICA, in Gloss. Arab.-Lat. Nugæ.
[]« 3 mica » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 375b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MICA3
3. MICA, vox anatomica, Nervi cujusdam nomen. Lit. remis. ann. 1450. in Reg. 186. Chartoph. reg. ch. 39 :
Per quam (plagam) fuit fractus nervus, vocatus de la Mica.
[]« Micha » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 375b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MICHA
MICHA. Vide Mica 1.