MILITARES, Qui in exercitibus militant, maxime qui in militia aliquam dignitatem habent, in leg. 18. 32. 138. Cod. Th. de Decurion. (12, 1.) leg. 7. de Frument. urb. CP. (14, 16.) leg. 20. 21. de Erogat. milit. annonæ. (7, 4.) Acta SS. Tharaci et sociorum Martyrum :

Non licet tibi universas pœnas mihi adhibere, quoniam Militaris fui.

S. Augustinus Epist. 230 :

Misit Militares, nemo potuit reperiri.

Vide eumdem lib. 1. de Morib. Eccl. cap. 35. Vita S. Cæsarii Arelat. apud Surium :

Comites et alii viri Militares non sinebant homines in domibus suis habitare et laborare, sed misere eos mactabant, etc.

Utuntur etiam uterque Victor, Vopiscus in Tacito, et Ammianus lib. 14. 21. Epist. Synodalis Concilii apud Saponarias ann. 895 :

Nullum ei per vos, aut Militares Ecclesiæ vestræ præstiteritis suffragium.

Odo Cluniac. in Vita S. Geraldi lib. 1. cap. 11 :

Arma Militaribus apta ei præbuit.

Alias Militares qui milites fuerant, nec amplius militabant : quod observatum a Salmasio ad Hist. Aug. pag. 300. Glossæ Isidori : Militaris, opinatus, id est, vetus miles.