« »
 
[]« Mimia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 389c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MIMIA
MIMIA, Ludus mimicus. Instrumentum ann. 1482 :
Mihi nomen Iterius trahens originem ex Brabantiæ finibus, Mimia et cantu victum aquiro.