« 4 mina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 390b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINA4
4. MINA, Eadem notione qua μνᾶ apud Græcos. Luithprandi
Hist. lib. 6. cap. 14 :
Raimundus Aquitanorum Princeps eum adiit, et pro Minis mille se in Militem dedit fidemque ei juramento servaturum affirmavit.Concil. Lucense ann. 569. inter Hispan. tom. 2. pag. 306 :
Et quicumque Archiepiscopus, Episcopus, Abbas claustralis vel Episcopalis, pro dignitate, vel ordine, vel aliquo ecclesiastico beneficio Minam daret Regi, sive aliquæ aliæ personæ, ille excommunicatione perpetui Anathematis innodatur.Mihi vero non constat an eodem sensu, an pro cuso nummo accipienda sit hæc vox in Charta ann. 1216. tom. 4. Gall. Christ. inter Instr. col. 201 :
Singulis annis persolvent quinquaginta Minas frumenti de admodiatione, et sex Minas avenæ, septem Minus Lingonensis monetæ.