« »
 
[]« Minjayllia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 393a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINJAYLLIA
MINJAYLLIA, Expensæ pro incarcerati hominis victu et potu, a Gall. Mangeaille. Computus ann. 1318 :
Item pro Minjaylliis illius qui interfecit Cunyl, et aliorum latronum, et pro judicando eum 1111. lib.
Charta ann. 1342. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 440 :
Ipsi homines hostagiati expediantur et deliberentur, et quitti sint a dicto hostagiamento et obligatione ejus, absque aliquibus Minjaylliis et sumptibus.
Vide supra Menjayllia.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Mingellia, Eadem notione. Charta ann. 1302. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 98 :
Et ultimo voluit tam pro Mingellia quam mercede dictorum duorum clientum decem libras octo solidos.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Minialia, Miniallia, Eodem significatu, in Charta ann. 1304. apud Menester. Hist. Lugdun. pag. 120 :
Si... aliquis minus juste ductus fuerit in carcerem, omnes ei legitimas expensas sumptusque quos vitio eorum tolerasse constitit, redhibere cogatur nec ad aliquam Minialliam solvendam de cætero teneantur.
Alia ann. 1399. ibid pag. 127 :
Sed cum dictus carcerarius peteret Minialias et expensas dicti prisonarii..... dictus judex decem solidos pro dictis Minialiis ad tantum ascendentibus realiter solvit, etc.