« »
 
[]« 2 minutus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 405a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MINUTUS2
2. MINUTUS, Plebeius, infima plebs, Ital. Minuto, Gall. Menu peuple. Lit. remiss. ann. 1350. in Reg. 80. Chartoph. reg. ch. 344 :
Oudinus operarius vinearum dixit, quod si Minuti volebant ei credere, ipsi facerent bellum contra grossos, et ipsos occiderent. Populus minutus,
in Instr. ann. 1379. inter Probat. tom. 3. Hist. Nem. pag. 24. col. 1. Menuaille, ut et Italis Minutaglia, eadem notione, apud Guill. Guiart. ad ann. 1241 :
Et chevaliers quarante et un,
Et quatre vingt de leur pietaille,
Et grant nombre de Menuaille.