« »
 
[]« Mirative » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 406b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MIRATIVE
MIRATIVE, Mirabiliter. Narratio de Origine monast. Montis S. Mariæ apud Leibnit. tom. 2. Script. Brunsvic. pag. 427 :
Qui tibi tam Mirative dedit vivere, cum seclusa fueris ab aere ?