« »
 
[]« Moneata via » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 458c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MONEATA
MONEATA Via, Lapidibus strata, munita, Gall. Pavée. Forte a verbo munire ducta vocis origo. Statuta Montis Regal. pag. 208 :
Item statutum est, quod quælibet persona quæ habeat domum, vineam vel hortum, seu possessionem intus civitatem Montis Reg. teneatur Moneatas factas... manutenere aptatas suis expensis quilibet in rectitudine suæ possessionis, usque in medium viæ... Et si aliquis projiceret... terram, fimum seu vinaciam in aliquam viam, seu Moneatam... teneatur prædicta auferre..... Eligantur duo massarii in quolibet tercerios qui facient fieri Moneatas novas expensis Communis, et vias Moneatas veteres procurent.
Ibid. pag. 210 :
Teneatur projicere terram... in viam, nisi via esset Moneata, etc.