![[]](img/image.png)
MONOS, Monachus. Glossæ antiquæ MSS. :
Monos, solus, Græci : bene ergo monachus, singularis.Canones Hibern. lib. 36. cap. 35 :
Si qua contumacia inter PrincipemChronicon Novaliciense lib. 6. pag. 643. de quodam Monacho obedientiario :(i. Episcopum)et Monon ejus, per discordiam aliquam orta sit, non rejiciat pastor gregem suum in dispersionem, nec oves pastorem fugiant, sed invicem pacificentur.
Tunc Monos acephalus ait, etc.
Monos, Unus, μόνος. Inscriptio in Eccl. Mutinensi :
Id est, ann. 1099. Alia ex Chronico Magdeburgensi MS. apud Jo. Henricum Meibomium :Mille Dei carnis Monos centum minus annisIsta domus clari fundatur Geminiani.
Post M. postque duo CC. post nonaginta Monosque,Harlinberg capitur, moritur Rex, Dux superatur.