« »
 
MORALITER 1, MORALITER 2.
[]« 1 moraliter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 515c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORALITER1
1. MORALITER, Diuturna aliqua mora, aut commansione. Gasp. Barthii Gloss. ex Hist. Palæst. Fulcherii Carnot. apud Ludewig. tom. 3. pag. 354.
[]« 2 moraliter » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 515c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORALITER2
2. MORALITER, Secundum bonos mores. Translatio S. Alexandri cap. 4 :
Quem prædictus rex secundum regium morem clementer suspiciens, ac Moraliter nutritum suæ familiaritatis participem inter alios principes esse concessit.