« »
 
[]« 1 morata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 516a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORATA1
1. MORATA, Breve temporis spatium. Translatio S. Thomæ Aquin. tom. 1. Martii pag. 730 :
Dominus Papa aliquantulum hæsitans, post Moratam cœpit loqui.