« Mornantesius » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 521c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORNANTESIUS
MORNANTESIUS, Gall. Mornancet, f. a vico
Mornan nomen habens : Mensura frumentaria apud Lugdunenses, quæ duos bichetos
Lugdunenses, vel tres Vimiacenses continet. Statuta Eccl. Lugdunensis
cap. 21. tom. 9. Spicileg. Acher. pag.
76. :
Statutum est, ut quicunque honores Ecclesiæ, quæ obedientiæ appellantur, vel habent vel habituri sunt, quot diebus in refectorio, ex obedientiæ debito fratribus refectionem debent, tot mensuras siliginis, quæ Mornantesii appellantur, minori eleemosynæ,... præstare debent, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Hinc
emendanda Charta ann. circ. 1225. tom. 4. Gall. Christ. col. 138 : Pro suo anniversario reliquit conventibus trium Ecclesiarum centum marcas argenti, cum quibusdam terris apud Coindriacum. Ad opus majoris Ecclesiæ centum marcas, et in memoriam eleemosynæ quingentos Monantesios siliginis.Ubi legendum Mornantesios.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Mortentarius, Eadem notione, in Charta ann. 1123. apud Menester. Histor. Lugdun. pag. 23 :
Deberent tot mensuras siliginis, quæ Mortentarii appellantur, alibi Mornantesii, etc.