« Mortairol » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 523b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORTAIROL
MORTAIROL, Species pulmenti, f. sic dictum ab Hispan. Mortero, vel Italico
Mortaio, Gall. Mortier, quod in mortario contunderentur ea, unde
conficiebatur ; nisi idem sit quod nostris Mortadelle, Crassior lucanica quæ ut ex
carnibus ita ex piscibus diversis confici potest. Charta ann. 1261. in Tabular. S.
Victoris Massil. :
In omnium caparum festivitatibus quibus dare tenetur duo pulmenta, quorum unum sit de Mortairol et tres pitantias, etc.Vide Mortariolum 2.
P. , 1766.
◊ Constit. Abbat. S. Pauli
Narbon. ann. 1127. inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. col. 33 : De Pascha usque ad nativitatem S. Johannis Baptistæ donent illis in Dominicis diebus carnem mottoninam cum Mortairolibus.Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 :
Mortayrol, Prov. incensatum.Morteyroulx, in Consuet. MSS. S. Crucis Burdeg. ante ann. 1305 :
Dantur quotidie duo fercula, et in diebus duplicibus additur tertium, scilicet Morteyroulx.... Infirmarius habet dare semel in anno... abbati et suis servitoribus.... quosdam astes unius porci integri et species ad faciendum Morteyroulx.Ex quibus certum est tomaculum hic significari. Morteruelo Academicis Hispanis, moretum.