« »
 
MOTATIO 1, MOTATIO 2.
[]« 1 motatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 532b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOTATIO1
1. MOTATIO, Lis, controversia, qua quis a possessione amoveri potest. Charta apud Hickesium Grammat. Anglo-Sax. pag. 174 :
Ut hæc largitio eo stabilior sine Motatione et disceptatione perseveret.
[]« 2 motatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 532b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOTATIO2
2. MOTATIO, Vulnus non grave, levis percussio. Canones Hibern. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 6 :
Si ad terram non perveniat (sanguis) percussor ancillam reddat ; si in specie ejus, tertiam partem de argento retribuat. Percussio ejus ancillæ pretio restituatur, Motatio ejus, ut prædiximus, sanetur.