« »
 
[]« Mourus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 534b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MOURUS
MOURUS, pro Morus, Locus palustris, aquaticus. Charta ann. 1276. apud Miræum tom. 2. pag. 865 :
Insuper dedimus prædictis religiosis silvam,... integraliter cum omni fundo, ducentaque bonaria Mouri jacentia juxta eamdem sylvam.
Occurrit iterum ibid. pag. 866. Vide Mora 2.