« »
 
[]« Mugitiæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 536c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MUGITIAE
MUGITIÆ, Murmurationes, querimoniæ. Vita B. Columbæ tom. 5. Maii pag. 328 * :
Cum tamen affines consanguinei Mugitiis trutannicisque verbis una cum procacibus minis eam sæpius retunderent.
P. Carpentier, 1766.
Ab Italico Mugiolare et Mugolare, Acad. Crusc. Gannire, subejulare, conqueri.