« »
 
[]« Mullio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 539a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MULLIO
MULLIO, Mullo, Acervus, cumulus, Saxon. move, Gall. Mule. Redditus et servitia custumar. apud Kennett. Antiquit. Ambrosden. pag. 401 :
Debent tornare et inde fœnum levare et Mulliones inde facere.
Ibid. pag. 402 :
Inveniet unum hominem ad Mullionem fœni faciendum.
Ordericus Vitalis lib. 13. pag. 899 :
Ut strepitum rugientis aquæ audivit, territa... monticulum fœni, quod extra tugurium erat, velociter ascendit. Impetus autem irruentis et omnia involventis aquæ fœnum sublevavit, et de loco illo Mullonem hac et illac fluctuantem longe transtulit.
Liber Chirographorum Absiæ fol. 104 :
Donavit... fœnum rastrorum et fœnum sessionis Mullonum.