« 1 mulus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 543b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MULUS1
1. MULUS. Epitaphium S. Prudentii Episcopi Tarracon. apud Ambrosium Moralem lib. 11. cap.
74 :
Quid hic mulo sonat, non percipio.Funus sacratum, non mortali luce latum,Sed proprio Mulo conditur hoc tumulo.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Nativa et
propria significatione hic Mulus accipitur, ut discimus ex ejusdem Prudentii Vita
tom. 3. April. pag. 593 : Præcipio ut corpus meum imponatis super mulum, cui insidere consuevi ; et ubi requieverit ibi sepulchrum mihi parate....... Straverunt mulum, et corpus venerandum leviter ab ecclesia trahentes, illud super mulum imposuerunt..... mulum in via absque ductore miserunt..... Ibi introivit mulus cum corpore S. Prudentii, et genu flexo ibidem pausavit.