MUNERARIUS. Gloss. Gr. Lat. : Φιλότιμος, Ambitiosus, Munerarius, liberalis. Eædem Glossæ : Ἀγονοθέτης, Munerarius, id est,

qui gladiatorium munus impendit

, in leg. 2. Cod. Th. de Gladiator. (15, 2.) Cujus vocis primum auctorem facit Augustum Quintilianus lib. 8. Vide Columellam lib. 7. cap. 7. Hieron. Epist. 26 :

Munerarius pauperum et egentium candidatus, sic festinat ad cœlum.

Ubi Munerarius idem qui eleemosynarum distributor. Gloss. vetus MS. Sangerm. Munerarius, qui munera dat. Johannes de Monsterolio Epist. ad Petrum et Gontherum præceptores suos, apud Marten. tom. 2. Ampliss. Collect. col. 1400 :

Sed Munerarii, animus erat designatiori vocabulo dicere, de ærario publico aut thesauro Regis supra modum curant.

Adde Passionem S. Mariæ Mart. num. 4.