« 2 murata » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 551b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MURATA2
2. MURATA, vox Italica, pro burgo muris clauso. Bulla Urbani VI. PP. apud
Ughellum tom. 2. pag. 477 :
Cum Ecclesia cathedralis... posita sit et inclusa in cittadella seu fortalitio, alias vulgariter Murata nuncupato, etc.Adde chart. Gerlac. Archiep. Magunt. ann. 1349. apud Guden. in Cod. Diplom. tom. 3. pag. 342.