« »
 
MORIA 2, MURIA 1, MURIA 2.
[]« 2 moria » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 521a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MORIA2
2. MORIA, Muria, Aquæ sali conficiendo aptæ receptaculum. Charta G. comit. Matiscon. ann. 1177. ex Bibl. reg. :
Aimo Desideratus... totam Moriam, quæ et in puteo contingebat, locavit prædictæ ecclesiæ (Clarevallis) fratribus per viij. annos mille solidis fortium Ledonensis monetæ et x. libris Divionensium. Hæc est autem Moria quæ juris ejus est, tertia pars nonæ dimidia montata singulis ebdomadis, et quinta quæ est juris prædictæ badiernæ. Duas montatas Muriæ nostræ in puteo Ledonis dedimus,
in Ch. Steph. comit. Burg. ann. 1206. ibid. Alia ann. 1216. ex Chartul. Cluniac. :
Ego Willermus Viennensis et Matisconensis comes... dedi ecclesiæ Cluniacensi in perpetuum dimidiam monteiam Moriæ apud Ledonem, etc.
Neque aliud significare videtur Mortelayras, in Charta ann. 1449. ex Reg. 179. Chartoph. reg. ch. 72 :
Pour maintenir en estat lesdites salines, cabanes, Mortelayras, divers pons et pluseurs gorges nécessaires à la facon du sel.
Vide Mora 2. et infra Mortarium 4.
[]« 1 muria » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 552c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MURIA1
1. MURIA. Puteus muriæ, Aquæ sali conficiendo accommodatæ receptaculum. Vide Montea.
[]« 2 muria » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 552c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MURIA2
2. MURIA, Fex olei, in Gloss. ad Doctr. Alex. de Villa-Dei. Alia notione, vide supra in Moria 2.