« 2 muto » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 562b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MUTO2
2. MUTO. Gallice Mouton :
Tria capita, equi, hirci et Mutonis simul, in agathe.(Inv. card. Barbo ex transcript. Müntz 1457.)