« »
 
[]« Myrta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 563c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/MYRTA
MYRTA, pro Myrtus, in Statutis Montis Regal. fol. 318 :
Debeat solvere emptori gabellæ piscium, solidos quatuor pro quolibet rubo piscium, et intelligatur detracta Myrta et cestis ac funibus.