« Natinari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 573b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NATINARI
NATINARI,
Negotiari. Gloss. Isid. ex Festo, apud quem :
Natinatio, negotiatio et Natinatores,Natinare dictum pro natare, docet Martinius in Lexico, exponitque(Negotiantes vel Negotiatores, ut supplendum videtur, et)ex eo seditiosi.
More natantium semper in negotiis fluctuare: ubi et illud Catonis :
Audito tumultu Macedoniæ Etruriam et cæterosNatinare, redditur tumultuari.