NAVICULA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Navicula » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 5, col. 578c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/NAVICULA

NAVICULA, Navetta, Italis : Acerra, Tertulliano de Adorat. Gentil. cap. 9. Glossæ Isonis ad Prudentium : Acerra, vas thurarium, turibulum. Magnum Pastorale Ecclesiæ Paris. lib. 20. Ch. 208 :

Duas Naviculas argenteas cum quibus ponitur incensum in thuribulis.

Liber Anniversariorum Basilicæ Vaticanæ fol. 144. ubi de Bonifacio VIII. PP. :

Tria paria candelabrorum........ duas Naviculas de argento : unam pyxidem de argento deauratam pro hostiis.

Historia Abb. Condomensis tom. 13. Spicilegii pag. 504 :

Unum thuribulum argenteum deauratum et subtiliter operatum, unam Naviculam, etc. Navis,

in Monastico Anglic. tom. 3. pag. 171. 311. Vide Brovium ann. 1280. pag. 1280. et supra Navetta.

Navicula. Ugutio :

Radius, instrumentum texendi, scilicet pecten, vel Navicula.

Nostri etiamnum Navette appellant.

Navicula Pedis. Constantinus Afric. lib. 2. Pantechn. cap. 8 :

Pedis calcanei divisio est necessaria : est enim cavilla, est et calcaneus, et pedis Navicula, et racha, quæ sic lingua vocatur Arabica, est et pecten, sunt et digiti.

Infra :

Os Naviculæ ad modum navis est factum superius et retro, et utrumque operiens extremitatem cavillæ ; ante est ligatum, sicut esset concatenatum, per hoc pedi datur liberalis motus. Utrinque ista cum calcaneo est ligata, etc.